Περιμένωντας το Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο

Κυριες, -οι,

Το τελευταίο καιρό, παρατηρούμε ένα έντονο ενδιαφέρον από τους μεγάλες ομιλητές και σχολιαστές στην παγκόσμια σκακιέρα. Οι πιθανότητες για έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεχώς αυξάνονται.

Οι οδηγίες και οι 10 εντολές του Ομπάμα, προς το Ιράν για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού, είναι οι εξής:

1- Στις Ιρανικές εξαγωγές του πετρελαίου να χρησιμοποιειται το δολλάρια των ΗΠΑ .
2-Οι στρατιωτικές και οι κυβερνητικές υπηρεσίες του Ιράν, να ανοίξουν στους Δυτικούς επιθεωρητές.
3-Να αποκηρύξει την εχθρική του στάση εναντίον του Ισραήλ.
4-Να σταματήσει να στηρίζει την Συρία.
5-Το Ιράν να σταματήσει να έχει επιρροή στο Ιράκ.
6-Το Ιράν να δεχτεί τις Αμερικανικές και τις Δυτικές εταιρίες, οργανώσεις, ΜΚΟ ή αυτά που θέλουν να ιδρύσουν μέσα στο Ιράν να έχουν και την βούλα του συστήματος.
7-Στην Κίνα, που εξάγει το πετρέλαιο η συναλλαγή να γίνεται με το δολλάριο των ΗΠΑ και σε υψηλότερο κόστος.
8-Να σταματήσει να στηρίζει την Hizbullah του Λιβάνου.
9- Το Ιράν να μην ασχολείται με το Μπαχρειν και να αναγνωρίσει το υπαρκτό καθεστώς.
10- Την αποκηρύξη των πυρηνικών σταθμών του. Επίσης, σε πρώτη φάση πρέπει να παραχωρήσει την διαχείριση και την λειτουργία των πυρηνικών σταθμών στις δυτικές εταιρείες.



Αυτές τις δέκα εντολές, τις μετέφερε ο ταχυδρόμος πρωθυπουργός της Τουρκίας του ιμπεριαλιστικού συστήματος προς το Ιράν, γι’ αυτό κόλλησε στην γραμματεία και μετά απο μία ημέρα έγινε αποδεκτός και περιμένουμε τις εξελίξεις πιά!...

Όμως, το Ιράν είναι μία μεγάλη χώρα, έχει γράψει την δικιά του ιστορία και τον πολιτισμό που έχει αυτός ο Λαός, δηλαδή οι αξίες του Ιρανικού Λαού, δεν συνάδουν με τους άλλους λαούς και πολιτισμούς στην Μ. Ανατολή. Η «τιμή» και η «αξιοπρέπεια» για τον Ιρανικό Λαό έχουν αξία, όπως και θα είναι η κύρια δύναμη που θα τους οδηγήσει στο πεπρωμένο τους. Που σημαίνει αυτό, ότι δεν θα δεχτεί τις δέκα εντολές του ιμπεριαλιαστικού φασισμού. Η «τιμή» και η «αξιοπρέπεια», στην Δύση είναι άλλο και ίσως σήμερα δεν έχει αξία, αλλά στην

Ανατολίτικη κουλτούρα, προέρχεται απο την «δόξα» των λαών. Αυτό θα είναι ο «καυστήρας» του μεγάλου πολέμου και αυτά θα έχουν την αξία τους σ’ αυτό τον πόλεμο!...

Είναι ξεκάθαρα πιά, οτι θα έχουμε πόλεμο! Δεν είναι τυχαίο, που οι Υπουργοί της Αμερικής μιλούν για τον ερχόμενο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Φυσικά, αυτοί έχουν τον σκοπό τους, διότι, μόνο εάν καταρεύσει η παγκόσμια οικονομία ή της Ε.Ε. δεν θα βγεί στην φόρα το «κούφιο σύστημα» που κυριαρχεί μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην διεθνή αγορά.

Επίσης, τα κέντρα αποφάσεων δεν έχουν αποφασήσει ακόμα τι πρέπει να κάνουν; Για την ώρα είναι αναποφάσιστοι και φέρουν διαφορετική γνώμη. Ορισμένοι πιστευουν και να κατακτηθούν τα πετρελαία του Ιράν, όπως του Ιράκ και της Λυβύης, πάλι θα υπάρχει το πρόβλημα στην πιστωτική αγορά. Γι’ αυτό σκέφτονται το παγκόσμιο οικονομικό κραχ και μέσα από έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί, την λύση για την ανθρωπότητα δήθεν θα την δώσει ο διεθνής σιωνισμός. Όμως, στην ουσία προσπαθούν να σώσουν το «ιμπεριαλισμό» απο την ολοκληρωτική του καταστροφή.


Οι εξελίξεις στην κρίση μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, της Συρίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, όλο και περισσότερο σαν μια χιονοστιβάδα συγκεντρώνει χιόνι. Ώσπου συνεχίζεται στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά η κρίση, την λύση την καθιστά δύσκολη. Επίσης, όσο περνάει ο χρόνος τα μπλόκ, οι συνασπισίες δημιουργούνται και αρχίζει η κατάσταση να φαίνεται στον ορίζοντα. Η δήλωση του Ναύαρχου Τζόναθαν Γκρίνερτ στην Επιτροπή Ενόπλων Σωμάτων της Γερουσίας «Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να ενισχύσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά τις δυνάμεις μας.... Θα αποσταλούν ελικόπτερα με αερομεταφερόμενα συστήματα εντοπισμού ναρκών, ...κλπ. » δείχνει την σοβαρότητα του προβλήματος και την ουσία. Κάθε μέρα που περνάει πιά, πριν από τον πόλεμο υπάρχει σταδιακή συσσώρευση δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού κόλπου και μια μεγάλη προετοιμασία.... .

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία των πολέμων. Οι λαοί, τα έθνη-κράτη και οι κυβερνήσεις, σε θέματα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και δημογραφικά, συνήθως έδειξαν εντελώς διαφορετικές μεθόδους στην ανάπτυξη. Χθές που έγινε αδύναμο ένα κράτος, σήμερα μπορεί να είναι ισχυρό, χθές που είχε λίγο πληθυσμό ένα κράτος, σήμερα να έχει αυξηθεί, χθές πολιτικά αδύνατο και ασταθές μπορεί να ήταν ένα κράτος, σήμερα να έχει γίνει με μια πολιτική σταθερή και επαρκή. Αυτές οι νέες εξελίξεις στο έθνος-κράτος, τον λαό μίας χώρας, μπορεί να τον οδηγήσει να ψάχνει μια πηγή ζωής, επεκτείνοντας έτσι τα όρια προς το δρόμο της ανάκαμψης, μπορεί να τον οδηγήσει στην επανάκτηση των δικαιωμάτων και ακόμα σε κατάκτηση ξένων ή δικών του εδαφών απο τους γείτονες. Δεν είναι λίγα τα κράτη, που με αμυντικό δόγμα πολέμου, έχει αυξηθεί η επιρροή τους ή έχουν μεγαλώσει σε έκταση κράτους (η περίπτωση του Ισραήλ και της Τουρκίας).

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, τους επιστήμονες, τους σχολιαστές και τους ιστορικούς, απο το 1648 που έγινε η Συμφωνία Ειρήνης της Βεστφαλίας, πίσω από όλους τους πολέμους, υπάρχουν οι οικονομικοί κύκλοι, που έχουν συνάψει συμφωνίες μεταξύ τους. Ιστορικά αποδεδειγμένο είναι, όταν υπάρχουν Εβραίοι που λειτουργούν ως σύμβουλοι ή Εβραιοτραπεζίτες που έχουν εισχωρήσει μέσα στα καθεστώτα. Τότε επηρεάζεται η εξωτερική πολιτική των δημοσιονομικών εξουσιών (Το ιμπεριαλιστικό σιωνιστικό δόγμα του καπιταλισμου).

Με τη Βιομηχανική επανάσταση, οι πιστώσεις προς άλλες χώρες, που προμηθεύουν πρώτες ύλες και τα προβλήματα της αγοράς, δεν είναι η αιτία που προκλήθηκαν πολλοί πόλεμοι; Οι τελευταίοι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι προκλήθηκαν για την αγορά του ορικτού πλούτου (π.χ. τον μόλυβα, τον χάλιβα και το πετρέλαιο).

Η Οικονομική Κρίση του 1929, είναι το πρώτο βήμα της πορείας για τον Β’ Παγκοσμίο Πόλεμο. Σήμερα, όσα κράτη της ανεπτυγμένης Δύσης, αναπτύχθηκαν απο τα παιχνίδια του χρηματοπιστωτικού τομέα, είναι ζητιάνοι στην πόρτα της Κίνας. Μπορεί στα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών εταιρειών μετρητά να υπάρχουν, να έχουν την δυνατότητα να σώσουν πολλά κράτη, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους εκβιάσει, διότι με λίγα λόγια αυτοί κάνουν κουμάντο ( Την τελευταία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε...).

Σύμφωνα με ορισμένους και τα στοιχεία που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας, ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Πριν από τον πόλεμο, οι συνθήκες ωρίμανσης του πολέμου, δεν σημαίνει ότι υπάρχει πόλεμος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπάρχουν σκλήρες διαπραγματεύσεις και ο «θάνατος σου η ζωή μου» που λέμε στα λαικά, μπορεί να συμβούν. Διπλωματικές ή οικονομικές κρίσεις, μπορεί να προκύψουν. Μικρές συγκρούσεις στα πεδία των μαχών. Ωστόσο, ιστορικά βλέπουμε μετά την ημερομηνία της κάθε τέτοιας εξέλιξης, δεν
εξελίχθηκε σε μια κατάσταση πολέμου (Η Σοβιετική Ενωση με τις ΗΠΑ).

Μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, αυτά που μας διέφυγαν και δεν το καταλάβαμε όλοι μας. Το Ιράκ προσκόλλησε ή κατέφυγε στο μπλόκ με το Ιράν και την Συρία. Αυτή την πολιτική του Ιράκ, δεν βλέπουμε εκμέρους των ΗΠΑ και του Ισραήλ να κατακρίνεται και η υποστήριξη της Βαγδάτης συνεχίζεται. Όλα αυτά δεν είναι περίεργα και ενδιαφέροντα; Αυτό μας δείχνει, ότι ήταν γνωστό εκ των προτέρων και η συμφιλίωση έχει παρασχεθεί. Το καθεστώς του Αλ-Μαλίκη, φαίνεται σαν να εκπληρώνει τις οδηγίες που έχουν δοθεί και έχει αυτήν την άνεση. Ο άξονας Συρίας-Ιράκ και Ιράν, απέναντι στον άξονα της Σαουδικής Αραβίας και στις χώρες του Κόλπου μανιωδώς έχουν βγάλει τα σπαθιά. Το Η.Β. και η Γαλλία έστειλε πολεμικά πλοία στον Περσικό Κόλπο μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όλα αυτά, θα μπορούσε να είναι μια σπίθα φωτιά που εξαπλώθηκε από τη Βόρεια Αφρική, μέχρι το Πακιστάν και είναι έτοιμη η υποδομή για ανάφλεξη.

Σε πρώτη φάση απ’ ότι φαίνεται την Ευρώπη, αυτός ο πόλεμος δεν θα την αγγίξει. Πίσω από τη Συρία, η Ρωσία και η Κίνα θα δώσει την αιτία για τον πόλεμο να ξεκινήσει, δηλαδή την εμφάνιση και την επιμήκυνση του πολέμου. Η Ευρώπη των λαών πιά, δεν έχει πλέον ρεβιζιονιστική πλευρά ή άξονα γι’ αυτά. Στην Ευρώπη πιά, δεν υπάρχουν ηγέτες να μην πιστεύουν, ότι ο νικητής του μεγάλου πολέμου δεν θα εξυπηρετεί ένα πολύ γνωστό συμφέρον της ελίτ. Όμως, η παρατεταμένη οικονομική κρίση, η αντιπαράθεση στην αγορά της Ευρώπης, έχει προκαλέσει εντάσεις. Η δυνατότητα μετατροπής σε μεγάλο πολέμο δεν είναι αδύναμη για να μη βγεί απο όλα αυτά. Επίσης, δεν είναι λίγα τα κράτη εκείνα, που διαπερνάει την οικονομία και την υποδομή της πολιτικής τους το κεφάλαιο. Αυτό μπορεί να γίνει αιτία στην ύπουλη ώθηση τους, προκειμένου να βρεθούν στον πόλεμο αυτό.

Σήμερα, το παιχνίδι που παίζεται με την «Αραβική Άνοιξη», είμαστε σίγουροι πιά, ότι απο πίσω είναι ο ιμπεριλιασμός. Είναι μια πίεση προς τα καθεστώτα στον Αραβικό κόσμο. Φυσικά, πίσω απο αυτά βρίσκονται διάφορες ΜΚΟ, όπως και οι συνεργάτες και προδότες των λαών τους. Παρόμοια παιχνίδια σήμερα παίζονται στην Τουρκία, στο Καζακστάν, στο Οζμπεκιστάν, στο Ιράν, στο Πακιστάν,..... ακόμα και στην χώρα μας, παρόλο που ανήκουμε στην Δύση.

Πριν απο μήνες, ειδικά ορισμένα κέντρα των αποφάσεων, όπως το Λονδίνο, αποφάσισαν η Τουρκία να στριμώξει τη Συρία και μάλιστα το ζητούσαν επίμονα. Η Τουρκία με την ιμπεριαλιστική κυβέρνηση του Ερντογάν, ήταν σε θέση να την καταπολεμήσει την απόφαση αυτή. Ωστόσο, σε ένα πιθανό πόλεμο με τη Συρία, η Τουρκία δεν θα μπορούσε να είναι ουδέτερη και επέμεναν να υπογράψει μεταξύ τους μία συμφωνία, που βρέθηκε δια πυρός και σιδήρου. Η αντιπυραυλική ασπίδα στη Μαλάτια, κάθε φορά εξηγείται απο το ιμπεριαλιστικό καθεστώς της Άγκυρας, ότι δεν είναι κατά του Ιράν και κατά των φίλων της Τουρκίας. Αλλά, τα κέντρα αποφάσεων των δυτικών χωρών, κάθε τόσο που φωνάζουν, ότι στήθηκε για την ασφάλεια του Ισραήλ και είναι κατά του Ιράν. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα το Ιράν να απειλήσει την Τουρκία με πόλεμο και ότι εμπλέκεται άμεσα στον πόλεμο που κάνει η Δύση ενατίον του. Πράγμα που το Ιράν δεν έχει καθόλου άδικο.

Η ιστορία των Ασιατικών και Αφρικανικών Λαών, που έχουν στη διάθεσή τους οι δυτικές δυνάμεις, έχει πεταχτεί από τους ίδιους στο καλάθι των αχρήστων. Οι χώρες αυτές διοικούνται από δικτάτορες. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστευουν, ότι θα διοικούνε τις χώρες τους μέχρι το θάνατο, γιατί έχουν πίσω τους, τη δύναμη των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης και μάλιστα αισθάνονται και πολύ άνετα. Οι οδηγίες και οι εντολές, που δίνονται απο την Δύση και να φάσκει ακόμα στην προηγούμενη, πληρούνται απο τις ηγεσίες των χωρών αυτών, ακόμα και απο τους δικτάτορες.

Η Αίγυπτος του Μουμπάρακ είναι μόνο ένα παράδειγμα το τι συνέβη; Επίσης, πολλοί είναι εκείνοι που λένε: «ότι πεί το αφεντικό του κόσμου, αυτό θα γίνει». Επομένως, ο πιο κατάλληλος είμαι εγώ και θα τα καταφέρω καλύτερα απο τους άλλους. Έτσι δεν ρεζιλέυω την χώρα μου, δεν θα κάνω το λαό μου να μετανιώσει και ούτε θα τον αφήσω στην εξαθλίωση να ζήσει.

Είναι γνωστό, οτι οι οικονομικές δυνάμεις των αναπτυγμένων χωρών ή του καπιταλισμού, αυτά που θέλουν απο τις υποανάπτυκτες και τριτοκοσμικές χώρες, μπορεί να μην κάνει την ανακύκλωση και ο στόχος να μην επιτευχθεί. Διότι, στην σημερινή εποχή που ζούμε, η υποδομή της επικοινωνίας, δίνει την δυνατότητα και βοηθάει κάθε διαχειριστή να είναι πιο συνετός και να δράσει ανάλογα. Οι αποφάσεις της εξωτερικής πολιτικής στις χώρες της περιοχής, πρέπει να είναι υπεράνω των κομμάτων, πάνω απο τους κοινωνικούς τομείς και υπεράνω απο τις ονομαστικές αξίες.

Εκείνοι στην εξουσία που βρίσκονται, πρέπει μέχρι το τέλος των πιέσεων να αντιστέκονται και εάν χρειασθεί ακόμα, για το καλό του λαού τους να είναι σε θέση να παραιτηθούν. Σε περίπτωση αλλαγής της εξουσίας στις χώρες αυτές, στη νέα κυβέρνηση θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές (!) πριν ρίξουν τους ανθρώπους στη φωτιά. Όλα τα κοινωνικά στρώματα και της πολιτικής ελίτ, πρέπει να έχουν σκοπό και στόχο, το όφελος και το μέλλον της χώρας τους και πρέπει μεταξύ τους να συμφωνούν σίγουρα για το καλό τους.

Μετά από όλα αυτά τα γεγονότα, πόσο θα περιμένουμε ή πότε θα γίνει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος; Νομίζω, ότι οι κρίσιμες μήνες είναι πριν τις Αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Παρόλο αυτό, εύχομε να τα βρούνε οι «αλαζώνες» του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού, με τους δήθεν «ηθικούς» της Ανατολής και να μήν έχουμε απώλιες ανθρώπινων ψυχών.


Φιλικά,
Αθήνα, 30-03-2012,
Μεχμέτ ΙΜΑΜ,
Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσούλμάνων στην Ελλάδα, «Η Φιλότητα»

ΠΗΓΗ