Τον περασμένο μήνα η ένταση μειώθηκε, κυρίως λόγω της συμφωνίας για συνομιλίες μεταξύ Ιράν και της ομάδας P5 + 1, δηλαδή της Αμερικής, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Κίνας, της Ρωσίας και της Γερμανίας. Ακόμη όμως δεν έχει αποφασισθεί η ημερομηνία τους.
Παράλληλα, λόγω των αρνητικών επιπτώσεων των κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης, υπάρχει μία αποκλιμάκωση της έντασης, καθώς όπως φαίνεται οι Μουλάδες είναι έτοιμοι να κάνουν κάποιες μικρές παραχωρήσεις.
Από την άλλη, η απόφαση των ΗΠΑ να διατηρούν δυο μάχιμες ναυτικές ομάδες στην περιοχή, με μια ακόμη στη Μεσόγειο, στέλνει άλλο μήνυμα. Όχι ένα μήνυμα που να δείχνει πως ο Ομπάμα θέλει πόλεμο, αλλά πως η χώρα του είναι έτοιμη να επέμβει, σε περίπτωση που μια σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Ιράν βγει εκτός ελέγχου.
Η ισραηλινή θέση έχει επανειλημμένως εκφραστεί από τον πρωθυπουργό Netanyahu, ο οποίος επιμένει πως η χώρα του θα έχει ελάχιστες απώλειες αμάχων, ακόμη και αν συμμετέχει στη σύγκρουση η Χεζμπολάχ, ρίχνοντας ρουκέτες στα ισραηλινά εδάφη. Αυτή η σκληρή στάση του, οδήγησε τους αναλυτές να ανησυχούν πως μια επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν θα σηματοδοτήσει την απαρχή ενός αιματηρού πολέμου, με πολύ επικίνδυνες συνέπειες.
Τώρα, με την έναρξη διπλωματικών συναντήσεων, είναι πιθανό πως το Ισραήλ θα αποφύγει οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια. Αν όμως οι συνομιλίες ξεκινήσουν και στη συνέχεια αποτύχουν, ή αν το Ιράν θεωρηθεί ότι κωλυσιεργεί, τότε οι πιθανότητες πολέμου θα αυξηθούν απότομα.
Οι αναλυτές προσπαθούν να εκτιμήσουν το εύρος των στρατιωτικών επιλογών του Ισραήλ. Πολλοί πιστεύουν πως δεν μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Το Ισραήλ θεωρεί το Ιράν ως σοβαρή απειλή για την επιβίωσή του. Για αυτό εδώ και πολύ καιρό προετοιμάζεται για πόλεμο μαζί του. Έχει καλλιεργήσει καλές σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν και με τους Κούρδους του βορειοανατολικοί Ιράκ, ενώ δεν αποκλείεται να έχει και βοήθεια από τους Σαουδάραβες.
Αν προχωρήσει σε επίθεση, το Ισραήλ θα στοχεύσει τα επιστημονικά και ακαδημαϊκά θεμέλια του ιρανικού προγράμματος, όχι μόνο τις εγκαταστάσεις του. Με άλλα λόγια, θα στοχοποιήσει και τους επιστήμονες, με σκοπό την αποθάρρυνση άλλων να τους αντικαταστήσουν στο μέλλον.
Το Ισραήλ έχει κάνει κάτι ανάλογο και στο παρελθόν, όπως όταν πολέμησε την Χαμάς τον Δεκέμβριο του 2008. Μεταξύ άλλων είχε επιτεθεί στο πανεπιστήμιο της Γάζας, αλλά και στην ακαδημία της αστυνομίας, όπου σκοτώθηκαν 60 περίπου δόκιμοι.
Τέτοιου είδους επιθέσεις συμβαίνουν σε κάθε πόλεμο. Επικρατεί πάντα μια λογική που δεν περιορίζεται σε στρατιωτικούς και μόνο στόχους. Στο Βιετνάμ, οι ΗΠΑ στοχοποίησαν τις αγροτικές καλλιέργειες, ενώ στη Σερβία το 1999 το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, ακόμη και τον τηλεοπτικό σταθμό του Βελιγραδίου.
Όλα αυτά αξίζει να συζητηθούν εν όψει μιας σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Η γενική άποψη είναι ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, η επίθεση θα περιοριστεί μόνο εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, χωρίς πολλές ανθρώπινες απώλειες. Αυτό όμως είναι μάλλον απίθανο. Στην πραγματικότητα, η ισραηλινή επίθεση θα έχει πολλούς νεκρούς (αμάχους), με αποτέλεσμα οι Ιρανοί να την θεωρήσουν ως έναν γενικό πόλεμο εναντίον ολόκληρης της χώρας και του λαού της.
Ένα τέτοιο συναίσθημα θα προκαλέσει πολλές συνέπειες. Βασικά θα προκαλέσει μια πρωτοφανή συσπείρωση γύρω από την κυβέρνηση, όσο μη δημοφιλής και αν είναι. Και αυτό θα παίξει ρόλο ως προς το πια μορφή θα έχει η ιρανική αντίδραση, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Υπάρχει δηλαδή το ρίσκο για έναν μακροχρόνιο, απρόβλεπτο, αιματηρό, και αποσταθεροποιητικό για την περιοχή πόλεμο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου