Πόσο έτοιμοι είναι οι Έλληνες για Gretix;

Ολοένα αυξάνονται οι φωνές που λένε ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι παρά πάνω από πιθανή.

Με βάση διάφορες αναλύσεις, σύμφωνα με πληροφορίες του prisonplanet, το νέο νόμισμα που θα ακολουθήσει την έξοδο μπορεί να χάσει ακόμα και το ήμισυ της αξίας του, με αποτέλεσμα οι τιμές να εκτοξευθούν, οι μισθοί να καταρρεύσουν και οι Έλληνες να γίνουν φτωχοί. Οι εισαγωγές θα μειωθούν στο ελάχιστο. Οι κοινωνικές επιπτώσεις θα είναι τεράστιες. Όλοι όσοι νόμιζαν ότι έχουν κάτι δεν θα έχουν απολύτως τίποτα.

«Η τωρινή οδυνηρή στασιμότητα μέσω λιτότητας θα αντικατασταθεί από μια οικονομική επανεκκίνηση που θα μοιάζει με χρηματοοικονομικό πυρηνικό χειμώνα. Ο λαός θα ζήσει αυτό που πέρασε το ανατολικό μπλοκ όταν κατέρρευσε ο κομμουνισμός. Το παλιό 'status quo' απλά τελειώνει. Οι καταθέσεις, οι συντάξεις, οι δουλειές, όλες οι τεχνητά κατασκευασμένες βεβαιότητες, οι οποίες αγοράστηκαν μέσω μαζικού κρατικού χρέους, απλά σταματούν ή δεν έχουν καμιά αξία.»

Το αν θα χρησιμοποιηθεί η χώρα μας ως παράδειγμα και μάθημα,για όλες τις άλλες χώρες θα το διαπιστώσουμε σύντομα. Όμως το θέμα δεν είναι το τι μας επιφυλλάσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι, αλλά το αν εμείς μπορούμε κι είμαστε έτοιμοι να βιώσουμε τις τραγικές συνέπειες μιας τέτοιας εξόδου.

Γεγονός είναι ότι στις μέρες μας οι άνθρωποι είναι μαθημένοι στην ευδαιμονία των αγαθών. Αγαθά που παρέχονται χωρίς κόπο, απλά αποκτώνται με χρήμα. Όλοι δίνουν χρήματα και λαμβάνουν αγαθά. Κάναμε τα αδύνατα δυνατά να τα αποκτήσουμε, πιστέψαμε πολιτικούς που μας υποσχέθηκαν ακόμα περισσότερα και τώρα φτάσαμε στην απογοήτευση από την απώλεια αυτών των αγαθών. Στη φάση που είμαστε τώρα χάσαμε τα πολλά και είμαστε στα λίγα. Λίγα τα αγαθά μεν, αλλά υπάρχουν.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι μετά από κάθε χρεωκοπία κανένα χρέος δεν εξαφανίστηκε κι ότι ο φόρος αίματος από τη φτώχεια, τις αρρώστειες και την πείνα ήταν μεγάλος για την Ελλάδα. Πως ο κοινωνικός ιστός σε εκείνες τις εποχές είχε δύναμη και συνοχή κι ότι οι άνθρωποι είχαν ανθρωπιά και αντοχή τόσο σωματική, όσο και ψυχολογική. Ότι είχαν γνώση παραγωγής βασικών αγαθών, όπως τροφή, φάρμακα και βασικά είδη για την καθημερινή τους ζωή. Πράγματα που η πλειοψηφία του κόσμου και των νέων που ζει στις πόλεις σήμερα αγνοεί εντελώς.

Στις μέρες μας βιώνουμε το στάδιο που ακολουθεί την απογοήτευση της απώλειας των πολλών αγαθών και των μεγάλων υποσχέσεων. Αυτό μας έκανε ψυχρούς κι απόμακρους, χωρίς διάθεση αλληλεγγύης. Τώρα πια είμαστε στο στάδιο όπου νιώθουμε όλοι αδικημένοι. Τόσο αδικημένοι, ώστε είμαστε έτοιμοι να αδικήσουμε κι εμείς. Γύρω μας υπάρχει αδιαφορία για τον διπλανό μας. Ο καθένας κλεισμένος στον εαυτό του προσπαθεί να επιβιώσει χωρίς να ξέρει τι να κάνει.

Χρειάζεται μεγάλη δύναμη να αφήσεις τον εαυτό σου, όταν όλα γύρω σου είναι αβέβαια και με δυσκολία τα καταφέρνεις και να φροντίσεις για τους διπλανούς σου. Αυτό που κάποτε μπορούσαν να κάνουν με ευκολία οι Έλληνες παππούδες μας σήμερα είναι το δυσκολότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος μέσα στην καθημερινότητά του. Τότε ο κόσμος έπαιρνε δύναμη από το Χριστό και την οικογένεια. Σήμερα ούτε στον Χριστό πιστεύουμε και την οικογένεια εγκαταλείπουμε. Χωρίς στήριγμα μένουμε όλο και περισσότερο μόνοι κι ευάλωτοι στους έμπειρους ψυχρούς τεχνοκράτες, που μας εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο. Παρακολουθούμε χαμένοι και μουδιασμένοι το έργο που μας ετοίμασαν αυτοί να βλέπουμε. Ένα μεγαλύτερο σοκ που θα έφερνε μια χρεοκοπία πολύ δύσκολα θα μπορούσε να το αντέξει ο μουδιασμένος κόσμος. Ο κόσμος που δεν πιστεύει σε τίποτα δεν μπορεί να αντέξει τίποτα. Ο κόσμος που πιστεύει στον Θεό αντέχει τα πάντα.

Σήμερα αυτή η απογοήτευση, η ψυχρότητα και η ασπλαχνία που δείχνει ο κόσμος εύκολα μεταστρέφεται σε αγανάκτηση. Με τον κατάλληλο χειρισμό μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ως παραδειγματισμός, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως πρόκληση αγανάκτησης και αντίδρασης των λαών, ώστε να γκρεμιστεί η παγκόσμια κυβέρνηση των πολιτών και να έρθει η «λύση» της παγκόσμιας δικτατορίας. Τη συνέχεια μένει να την δούμε.


ΠΗΓΗ