Μεταναστευτικό και Ελλάδα…

Η ανθρώπινη ζωή είναι πέρα και πάνω απ” όλα ανεξαρτήτως εθνότητας και φυλής. Οι «φίλοι» και «σύμμαχοί» μας Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να το έχουν καταλάβει. Έτσι με τα Δουβλίνο Ι και ΙΙ εγκλωβίζουν στην ουσία παράτυπους μετανάστες στην Ελλάδα, καθώς όσοι διαφεύγουν στην υπόλοιπη Ευρώπη επαναπροωθούνται στην πρώτη χώρα της ΕΕ από την οποία εισήλθαν.

Η Ελλάδα από την άλλη δεν έχει υποδομές για να φιλοξενήσει υπερβολικό αριθμό αλλοδαπών που στέλνει συνεχώς η Άγκυρα για δικά της συμφέροντα αλλά ούτε και οικονομία να τους απορροφήσει. Έτσι αναγκαστικά κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα οποία, όπως και οι φυλακές στην Ελλάδα, έχουν άθλιες συνθήκες.

Τόσο καιρό η κατάσταση έμενε στάσιμη από την προηγούμενη κυβέρνηση και τώρα παραλίγο να ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου. Από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ανασύρθηκε από το συρτάρι ο νόμος του George Andrea Papandreou, που δεν είχε καταργηθεί αλλά ούτε και εφαρμοστεί από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για «ελευθέρας» σε όσους παράτυπους μετανάστες κρατούνται αλλά και σε όσους περνούν κατόπιν τουρκικών παραινέσεων τα σύνορα. Την εντολή φέρεται να έδωσε παρά τους θεσμούς σύμβουλος της αναπληρώτριας υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Ευτυχώς η διαταγή πάρθηκε πίσω.

Ακόμα όμως και η σταδιακή απελευθέρωσή παράτυπων μεταναστών που αποφασίστηκε, εφόσον δεν συνοδευτεί από σοβαρή επιτήρηση και έλεγχο των συμφωνηθέντων με κάθε έναν που απελευθερώνεται μέσω του υπεύθυνου Υπουργείου, θα οδηγήσει την κατάσταση στο σημείο που ήταν παλαιότερα, όταν και το κέντρο της Αθήνας κατακλυζόταν από άεργους μετανάστες, τους οποίους ανά πάσα στιγμή η πείνα μπορεί να σπρώξει σε πράξεις βίας κατά συνανθρώπων τους. Δεν μπορεί να χάνονται απλά στα στενά της Αθήνας.

Πέραν τούτου δεκάδες αλλοδαπών που εισέρχονται στην χώρα μας λειτουργούν, σύμφωνα με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, ως πράκτορες της Άγκυρας ή ενδεχόμενα και άλλων κέντρων εξουσίας με σκοπό να χτυπήσουν την συνοχή της ελλαδικής κοινωνίας ή να είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν ως παράγοντας αναμπουμπούλας ειδικά σε περιπτώσεις που το κράτος δεν συμμορφώνεται με εντολές εκ Δυσμάς.

Εν κατακλείδι η μεταναστευτική πολιτική πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα με το τι αντέχει οικονομικά και κοινωνικά η χώρα. Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνα.

Η Ευρώπη δε οφείλει να σταματήσει να μας κουνάει το δάκτυλο και να αντιμετωπίσει τα δικά της δύο μέτρα και σταθμά. Η Ελλάδα αδυνατεί εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσει μόνη της το πρόβλημα.





ΠΗΓΗ