«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...»

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ - ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ (ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ) ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ...


Ημέρα γιορτής για την Ελλάδα, ημέρα μνήμης και εθνικής υπερηφάνειας για τον ελληνισμό, αλλά και μια μέρα που θα έπρεπε καθημερινά, να αποτελεί τον οδηγό της επιβίωσης των απανταχού Ελλήνων της γης. Και όμως...

Η 25η Μαρτίου δεν είναι, παρά μια μέρα που τη θυμόμαστε ή κάνουμε (αρκετοί) πως τη θυμόμαστε και (ακόμα περισσότεροι) τιμούμε, μόνο μια φορά το χρόνο, για... εθυμοτυπικούς και μόνο λόγους.

Τις υπόλοιπες μέρες, απλώς κάνουμε τα αδύνατα δυνατά μέσα στην πατρίδα μας για να αποδείξουμε ακριβώς τα αντίθετα, από όσα μας έχει διδάξει η ιστορία μας και οι μάχες για την απελευθέρωσή μας, από τον τουρκικό ζυγό και το γερμανικό ζυγό...

Κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποδείξουμε στους ξένους «σύγχρονους» κατακτητές μας, αυτούς που μας έχουν «σκλαβώσει» οικονομικά, ότι ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε υποτελείς, αρνούμενοι να υψώσουμε ξανά την ελληνική σημαία μας ψηλά και να τους φωνάξουμε... ΑΕΡΑ.

Γιατί, αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα για την πατρίδα μας, για το λαό μας, για το μέλλον των παιδιών μας.

Να αναπνεύσουμε φρέσκο «αέρα» καθαρό και ελληνικό... Να ξεφύγουμε από την οικονομική «ασφυξία» και να ανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία ως ένας λαός που έχει μάθει να δίνει μάχες και να τις κερδίζει. Να είναι σε θέση να υπερασπιστεί το δίκαιο των αιτημάτων του και όχι να λέει «ναι σε όλα». Να μην αρνείται ότι μπορεί να υποστηρίξει τις δικές του κόκκινες γραμμές και να πάψει να κρέμεται, μονίμως, από τα... χείλη της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Γιούνκερ, της Λαγκάρντ, του Ντάισελμπλουμ και του Ντράγκι, προκειμένου να διασφαλίσει την επόμενη δόση του.

Δυστυχώς, δεν μας έχει μείνει τίποτα που να μας κάνει να αισιοδοξούμε για ένα καλύτερο, αμιγώς ελληνικό μέλλον.

Φρόντισαν, άλλωστε, να μας «δέσουν» χειροπόδαρα στο άρμα της υποτέλειας έναντι των δανειστών οι κυβερνώντες αυτού του μαρτυρικού τόπου. Όλοι οι πρώην. Ελπίζουμε, ακόμα, πως δεν θα συνυπογράψουν και οι νυν...

Κατόρθωσαν να δημιουργήσουν συνθήκες αφανισμού της χώρας μας, όσο και αν σήμερα φαντάζει σε πολλούς εξωπραγματικό.

Η Ελλάδα μετατρέπεται καθημερινά σε χώρα γερόντων, τα ελληνόπουλα μεταναστεύουν στο εξωτερικό και το δημογραφικό μας πρόβλημα γίνεται κάθε μέρα και πιο έντονο, με αποτέλεσμα σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική μας εξάρτηση από τα δανεικά των «κατακτητών» να μην αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο για αισιόδοξα σχέδια, ούτε καν σκέψεις, για το μέλλον.

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, αντιλαμβανόμενοι άπαντες το πόσο κρίσιμες είναι οι στιγμές που ζούμε, αλλά και πόσο σημαντικό είναι το να μην ξεχνάμε την ιστορία μας και τις μάχες που έδωσαν οι πρόγονοί μας, να σταθούμε ως σύγχρονοι Έλληνες στο ύψος της κρισιμότητας των στιγμών και να αποδείξουμε πως και θέλουμε και -κυρίως- μπορούμε, να πάρουμε τις τύχες και το μέλλον αυτής της ευλογημένης χώρας στα χέρια μας.

Ας είναι αυτό το μήνυμα που θα στείλουμε σήμερα σε κάθε γωνιά του πλανήτη, φωνάζοντας δυνατά: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...».

Ας το καταλάβουν -επιτέλους- και αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν και ας κάνουν αυτό που τους ζητά ο ελληνικός λαός...




ΠΗΓΗ